Inneke 2

Inneke, ze gaat trouwen. Een schattig ding. Wat ze wil doen, trouwen. Tegenwoordig trouw je toch niet meer. Je woont samen. Maar Inneke toch, trouwen. Nee, ze zou trouwen. En als er dan kinderen komen dan wil ze dat die kinderen een vader en een moeder hebben. Maar Inneke, die kinderen hebben toch een vader en een moeder. Maar als die vader dan ervan onder trekt.

- Als ik trouw dan is alles veiliger en gemakkelijker voor de papieren, en ook, ik wil een trouwring. Een gouden met briljanten, diamanten kan Steve hem toch niet permitteren. Dus briljanten.
- Ik zie ons nog staan voor onze verlovingsringen. En ik maar al de dure ervan tussen halen. En Steve – heel tactvol, dat moet ik wel zeggen – voorzichtig het prijskaartje omdraaien.
- Inne, en zie je niet liever die daar.
- Nee, dat vind ik de schoonsten !
- En Steve. Madam, is er hier ergens een bancontact in de straat. Ik ga nog een beetje moeten bijhalen.

- Ik geloof dat ik heel zijn maandwedde erdoor gejaagd heb. Het was nochtans niet mijn bedoeling. Ik zie hem zo graag, mijn Steve. En werken dat hij doet. Iedere avond na zijn werk komt hij nog eens langs bij ons thuis. Het is dan al na negenen. We kijken dan nog een beetje teevee. En meestal is hij dan zo moe dat hij met slaperige oogjes meekijkt naar Wittekerke, of ja, wat er is op teevee.