Klimaatsverandering

Vandaag staat er een dossier in Humo over de klimaatsverandering. Het zal wel worden gelezen, dat is een feit. Maar doen we er iets aan? Veel te weinig, dat is ook een feit. De ommezwaai naar een beter klimaat zal niet alleen een politieke ingreep moeten worden, maar zal moeten beginnen bij onszelf.
De bom van warmte vorige week vrijdag kan niet louter toevallig een warme dag geweest zijn. Abnormaal noem ik dat. Verschroeiend. Zal dat geen gevolg zijn van ons ombekommerde levensstijl? ‘Het-zal-mij-een-zorg-zijn’-syndroom. Laat diegenen die na ons komen het maar oplossen. Ondertussen leven wij er onbezorgd op los.
Om een voorbeeld te geven: kijk eens naast je in het verkeer. Quasi lege auto’s, hoofdzakelijk bemand met één bestuurder, als het al eens goed gaat, twee. We tuffen er nogal op los. Mensen, gebruik je fiets, of als het echt niet anders kan, doe aan carpooling. Jammer je zult dan waarschijnlijk je eigen cd-tje niet meer kunnen beluisteren of je eigen favoriete radioprogramma. So what!
Meer en meer sterven mensen aan allerhande huid- en keelkankers. Maar nee, er is niets aan de hand. Realiseer je als je in een stad loopt dat je eigenlijk in/door een giftige wolk loopt. Men kankert (vergeef me het woordgebruik) er alle dagen op los dat rokers dit, en rokers dat. Ocharme, ze doen het zichzelf maar aan, toch? Ik ben ook tegen roken in of op publieke ruimtes maar wat wij met onze auto teweeg brengen is zoveel slechter. De uitstoot die je binnenkrijgt terwijl je in je autootje op je gemakjes in file staat is zoveel meer dan dat je je weg probeert te banen tussen alle auto’s door met je fietsje.
Kries kan er blijven over uitweiden maar lees gerust nog eens verder over:

Het broeikaseffect, de veranderende wereld, klimaatsverandering