Twee meisjes

Painting by Kries

Au clair de la lune, mon ami Dali

Invloed

Sinds een klein jaar heeft Kries een job waar zijn oordeel meetelt in het dagelijkse bestuur. Samen met enkele anderen worden beslissingen genomen die in het belang staan van de organisatie. Sinds enkele maanden is men op zoek naar een nieuwe medespeler in dit bestuur. Sinds enkele maanden merkt Kries dat naargelang men een plaats heeft binnen een maatschappelijke ladder mensen daar willen gebruik van maken om jouw invloed te ge(mis)bruiken. Vanavond nog kreeg Kries een telefoontje waarvan het geslijm - over hoe goed je wel bezig bent en hoe jouw spankracht onmisbaar is voor de organisatie waarvoor je werkt – de telefoon leek uit te lopen, en of het misschien niet mogelijk was om een woordje te doen… Het zou een enorm genereus gebaar zijn en je weet het Kries, het zou niet voor niets zijn hoor, je mag rekenen op mijn steun voor, blablabla, blablabla…
Nee, mensen, sorry! Hiervoor is Kries echt niet te vinden. Zoek een ander slijmmeubel! Geen gelobby, geen valsspelerij. Kries staat voor puur!

Luna

Een tijdje geleden, tijdens een avondloopje in Friesland, liep ik langs het Lauwersmeer te genieten van de prachtige volle maan die zich in de avondschermering tevens ook prachtig aftekende in de rimpels van het prachtige meer. Op een dergelijk moment geniet je met volle teugen van die maan, die dichtbij maar toch ook zo ver van ons af staat. Meer wil ik daar nu niet over kwijt want op Molekker las ik een mooi stukje hierover. Lees maar zelf.

Een dag uit het leven 17

Het liefste zou hij nu met haar en met P. ‘Den artist’ zijn binnengaan in Oostende, praten zoals vroeger, tot een gat in de nacht. Onderduiken in het bruisen van de nacht, het lawaai van vloekende Engelse tooggasten, de geur van het morsende bier, zweet, rook en ander Ensoriaans feestgedruis. De verwrongen gezichten, de zotskappen, bal du Rat mort.

Maar die tijd is nu even voorbij.

Onder het impuls van enkele stevige streekbieren tot gat in de nacht praten over kunst, over nog te verwezenlijken werk en reeds verwezenlijkt werk. Met zijn vriend P. Champagne drinken aan den trap. Bezwangerd van een zatte roes elkaar ondersteunend de reinste, sneldichten voordragen. Kijken naar wegzinkende voetstappen in het natte Noordzeestrand.

Zoals P. het zo mooi zegt:

Honderd voeten gaf ik aan het zand
en aan de zee mijn ogen.
Maar winnen kon ik niet.

Uit Vaderdag aan Zee

P. Soete

Pastel by Kries (Casino Oostende)

Ondersteboven

Mijn vaste babysit zegt me zojuist dat ze volgende week niet kan komen. Emotieloos zegt ze: “mama moet deze week geopereerd worden omdat ze leverkanker heeft”. Haar ogen kijken mij vol angst aan, en daar ben ik, nu, op dit moment, ondersteboven van…

Twee straten verder klopten skinheads twee mensen in elkaar, omdat hun kleur of hun kapsel hen niet aanstond. Daar was ik al ondersteboven van…