Adieu

Kries houdt het voor bekeken...

Overleven 'The Big Chill'

Sommige wetenschappers beweren dat we over dertig jaar zomers zullen hebben zoals in het zuiden van Frankrijk. Tegen het einde van de eeuw zou het hier zelfs even warm kunnen zijn als in Griekenland. Een gevolg van de opwarming van de aarde. Maar een groeiend aantal wetenschappers gelooft dat we wel eens een heel verkeerd beeld zouden kunnen hebben van ons toekomstige klimaat.
Sommige wetenschappers beweren dat we over dertig jaar zomers zullen hebben zoals in het zuiden van Frankrijk. Tegen het einde van de eeuw zou het hier zelfs even warm kunnen zijn als in Griekenland. Een gevolg van de opwarming van de aarde. Maar een groeiend aantal wetenschappers gelooft dat we wel eens een heel verkeerd beeld zouden kunnen hebben van ons toekomstige klimaat. (uit programma Canvas)

Canvas,Overleven 'The Big Chill', do 16/06, 22.25 uur

rondborstige brunette

Een tijdje geleden schreef ik dat ik dagdroomde dat ik een slanke, rondborstige brunette als nieuwe baas zou krijgen.
Geloof het of geloof het niet maar twee van de drie wensen zijn uitgekomen.
Rondborstig: correct!
Brunette: correct!
Eén groot nadeel: het is een man…

Referrers

Kan iemand mij een tip geven waar ik aan een stukje html kom om referrers toe te voegen aan mijn blogje? Bedankt alvast voor de tip.

Lottowinst

Morgen komt de winst, ik voel het! Elke week speelt Kries mee met de lotto. Elke week zet het Kries ook weer aan het dromen. Wat doen met de grote winst? Honderden zaken kan ik bedenken.
Aan iedere vinger één vrouw. Eén voor elke dag en enkele voor in het weekend. Nee, dat wordt gauw veel te kostelijk. Ze willen steeds meer, meneer…
Een ferme bolide. Neen, zegt me eigenlijk niets. Of decadent zwemmen in de champagne, een wikkelende tafel vastzetten met een pakje van 500 EUR,…
Reizen, ja dat lijkt me wel iets. Ok, als ik win, als ik win (?) dan mag de persoon die nu eerst reageert mee. Dat is beloofd!

Al stukken beter

Een goede morgen. Laat deze morgen een ode zijn aan de medische revolutie. Dankzij de genomen medicijnen en een hoeveelheid ‘roze’ yoghurt en een dag en een (bijna volledige) nacht slapen, voelt Kries zich vandaag al een heel stuk beter. De haan van mijn buurman maakte er mij op attent dat het krieken al begonnen was en dat het maar stilletjes aan tijd begon te worden om op te staan. Een heerlijke beschuit met wat viervruchtenkonfituur, een kopje heerlijke koffie en het lento assai, cantante e tranquillo uit het strijkkwartet op. 135 van Beethoven (prachtig) brachten mij er weer volledig bovenop.
Wat boodschappen en dan nog wat reisplannen maken. Ik denk dat ik vóór mijn eigenlijke reis eerst nog maar eens - in een weekend - een deel van een GR ga afstappen. Mijn rugzak inladen om mijn geestelijke batterijen wat op te laden en ondertussen nog wat te werken aan mijn conditie.

Kries is ziek

Kries is ziek, belabberd, moe. Deze nacht ieder half uur het bed uit om mijn darmen zowat ‘de vrije loop’ te laten gaan. Mijn maag lijkt constant dichtgeknepen te worden door twee reuzehanden. Handen die op een gewelddadige manier lijken een brood te willen kneden van mijn maag maar die de schoonheid van het kneden oneer aandoen. Ik sleep me voort van het (medicijnen)kastje naar de muur. Mijn trouwe hond kijkt me met lede ogen aan en toont medelijden. Diezelfde ledigheid maakt zich nu van mijn lichaam en geest meester. Ik moet slapen. Ik ben moe.
Ik denk dat ik – zoals ik me nu voel - het feestje voor morgen zal overslaan. We zien wel. Motillium, perenterol, gekookte rijst, beschuit. Ik laat het allemaal de revue passeren. Tot morgen.

Tandarts

Help! Kries moet naar de tandarts. Ieder jaar opnieuw – of vroeger – ga ik terug naar de tandarts. Maar geloof me, het is echt niet uit vrije wil. Een panische angst, afschuw, afkeer, heb ik voor deze persoon. Hoewel het een mooie dame is, waar ik mij met alle plezier aan haar borst mag neervlijen, zou ik dat toch liever onder andere omstandigheden doen. Het prikje om te verdoven, helemaal geen probleem… Het boortje, en nu komt het, met dat hoge indringende geluid. Dan die traagdraaiende boor die je tot in de toppen van je tenen voelt daveren. Het koud zweet zal weer op mijn voorhoofd staan. Ik zal blij zijn als ik weer – weliswaar met doorhangende lip – thuis zal zijn. Om kwijlend een bakje koffie te drinken en mij te verheugen dat het weer voor een jaar is dat ik gerust mag zijn. Maar ondertussen tel ik de uren en minuten af. Nog 7 uur, vijftig minuten en tweeëndertig seconden…

El Comandante, Ernesto Che Guevara

Een beetje leesvoer in deze linkdump over El Comandante, Ernesto Che Guevara

Herken het fragment

Een nieuwe rubriek voor de boekenwurmen onder jullie: herken het boekenfragment. Wat kun je er mee winnen zul je je afvragen? Niets. Enkel de eer en het genoegen het fragment te herkennen. Daar gaan we dus:

Men had geen nieuwe datum bepaald voor het huwelijk – de gedachte alleen al was zo ongepast geweest dat hun verloving begon te verzanden in een eeuwigdurende verhouding, een liefde-tot-vermoeiens-toe waaraan niemand meer enige aandacht schonk, alsof dezelfde geliefden die vroeger de lampen hadden gedoofd om elkaar te kunnen kussen, nu waren overgeleverd aan de grillen van de dood. Rebeca, die volledig de kluts kwijt was en geen uitweg meer zag, begon weer aarde te eten.

Wie doet een gokje?

Portrait of my Kubu-girl

painting by kries

Een dag uit het leven 8

- Kries Mestdagh
- 39
- Naar Indonesië. Sumatra.

Ze had een mooie huid, zijn Kubu-meisje. Overtrokken als met één van de fijnste vernissen. Haar blauwe aderen leken onmiddellijk onder haar huid te liggen. Het stuwende bloed door haar aderen dat leek te stromen als een vergeten watertje dat toch de weg naar de zee vindt. Haar gezicht was vuil en vragend. Kleine littekentjes tekenden haar gezicht. De kleine blozende wangen. De sampur om haar middel gewikkeld. Haar zwarte haren met een blauwe schijn. Haar kleine diepliggende, kraaloogjes. Haar lange, smalle handen met de wat knokige vingers.

Hij zou haar terugzien. Ze zal misschien wat ouder lijken. Zes jaar ouder. Kun je dat zien? Bij hem wel. De zes voorbije jaren hadden hem getekend. Sinds het internationale congres in Twente over Indo-muziek was er veel gebeurd. Leven en dood waren voorbij geflitst.
Haar zachte stem was gebleven. Het gefluister in zijn oor en de warme, vochtige adem die onverstaanbare woorden fluisterde. Muziek was het geweest. Onverklaarbare muziek, die het diepste van zijn hart bereikte. Haar kleine gestalte, dat ze eventjes tegen hem aandrukte. Het beloven elkaar terug te zien.

Het is zover. We zien elkaar terug. Mijn hart gaat tekeer als van een bronstig oerdier. Ik moet de kalmte bewaren.

We zien elkaar terug.

Mijn Kubu-meisje en ik.

Mijn Kubu-meisje.

De week van Kries in tien hoofdstukken

één Loodzware werkdruk.
Verzetten? Hakken in het zand of rustig meestrompelen... Neeee, hakken in het zand.

twee Liefde is zoet. Suiker is zoeter.

drie Slecht weer. De nacht brengt weinig sterren aan de hemel. Kries telt ze op één hand.

vier De behoefte om gelijk te halen is het kenmerk van een vulgaire geest (a. camus)

vijf Liefde is zoet. Alcohol ook.

zes Oude liefde(s) roest(en) niet.

zeven Beter één Vespa PX 125 onder mijn kont dan tien in de winkel. Nu nog niet. Geduld.

acht Strelende borsten als wiegende zeeën

negen Frustrerende frustraties frustreren.

tien Ik hou van jou

The Motorcycle Diaries

Ik hoorde blote voeten in de boot
en voorzag gezichten zwart van de honger.
Mijn hart slingerde tussen haar en de straat.
Welke kracht rukte me van haar ogen en uit haar armen?
Haar angst versluierd met tranen, bleef ze achter de regen en de ruit…

Uit the motorcycle diaries

diploma of gelijkwaardig door ervaring

In hoeverre zijn sommige mensen zonder diploma’s soms niet competenter dan mensen met de nodige diploma’s… dat vraagt Kries zich af?

Referendum

Kunnen we geen referendum houden of er al dan niet een referendum moet komen in België?